De heide is hard op weg om in volle bloei te komen. Veel heide struiken barsten al van de volle kleuren terwijl andere struiken nog twijfelen of het hun tijd wel is. Dit is de periode om de heide te gaan verkennen voor de beste plekjes, al helemaal wanneer er mist is voorspeld. Dat was voor 8 augustus het geval. De voorspelde windsnelheid was lager dan 10km/uur en het dauwpunt lag rond de 12°C. Met een minimum nachttemperatuur van 11°C weet je dat er dan ergens in de ochtend een grote kans op mist is, want die ontstaat op het dauwpunt.
Bij het betreden van de heide waren de laatste nachtzwaluwen nog actief en ik werd begroet door een exemplaar dat zijn jachtgebied aan de ingang van het gebied had gekozen. Nachtzwaluwen maken een mysterieus snorrend / trillend geluid wat voor een leek zelfs beangstigend kan overkomen. Maar hoeveel leken kom je nu eigenlijk tegen op zo’n vroege ochtend? Ik heb er in ieder geval geen gezien. In de vlucht maken de nachtzwaluwen nog enkele andere geluiden, waaronder het klappen met de vleugels. Het is gemakkelijker nachtzwaluwen spotten wanneer je deze geluiden onder de knie hebt. Heel even heb ik nog tevergeefs naar een snorrend zwaluwtje gezocht in de bomen, ze zijn ook zo fantastisch gecamoufleerd dat ik hier een nieuwe poging voor moet gaan inlasten. Het mistige landschap en de speurtocht naar de zwaluw vochten om mijn aandacht, met het landschap als uiteindelijke winnaar. Daar was ik tenslotte voor naar de heide afgereisd.
Het fotograferen start al voor dat de zon opkomt. Met de telelens (80-400) is het prettig werken om hier en daar een uitsnede van het landschap te schieten. In boeken en op workshops leer je dat je vooraf je compositie moet kiezen en dan maar wachten op het juiste moment als het licht het mooist is. Zo werkt het maar zelden voor mij. Gezegend met een fraaie locatie, zie ik overal potentiële composities en is het kijken, klikken, nog eens kijken, verder lopen, toch weer terug, foto maken, camera/lens wisselen en alsmaar anticiperen op de veranderende omstandigheden. Het is geen straf hoor, door die prachtige momenten is natuurfotografie een passie geworden, maar ik geef er mee aan dat de wijsheid uit boeken en workshops op een gezonde eigen wijze geïnterpreteerd mag worden.
En dan is het moment daar dat de zon doorbreekt. Hoe lang houdt de mist nog stand?
